"Mam, kunnen we niet een keer voor Fokje 'die berg' op of zo, voor het goede doel, is dat niet wat om dat met elkaar te doen?", zei mijn zoon Malik een keer tijdens het ziekbed van Fokje, toen we net wisten dat ze niet meer beter zou worden. Als Manon, mijn nichtje, ook een keer laat vallen dat ze dat graag die berg een keer wil bedwingen voor het goede doel dan begint er binnnen in wel iets te borrelen. Hoe mooi zou het zijn om dat met je naaste familie te doen?
Zullen we dan samen? Zullen we dan met elkaar? Voor haar? Jaaa... denk ik al voorzichtig.
Maar... is het dan niet zwaar? Is het dan niet ver weg? Kunnen de kinderen wel vrij van school? Kan ik wel vrij van mijn school? Wie gaan er mee? Wil iedereen wel mee? Kan ik het nog wel? Zoveel vragen en onzekerheden.
Daar waar een wil is is een weg. Met het doel in mijn hart en hoofd, vrij geregeld en meteen Manon en Marissa een berichtje gedaan. We kunnen! meteen enthousiaste reacties. En na een avondje brainstormen, vragen beantwoorden, was daar dan ons team, Team Fokje! JAAAA, WE GAAN!
Ik ben trots dat ik de captain mag zijn van dit team. Samen komen we boven, samen naar de top!
Sponsoren
Delen