Ter nagedachtenis aan Joris

Joris
Joris was 61, een vriendelijke docent IT, positief, geïnteresseerd, behulpzaam én stronteigenwijs. Mijn partner/maatje met wie ik al 24 jaar lief en leed deelde en speelse papa van Boris (21) en Jonah (19). Joris was fanatiek karateka en heeft gelukkig in 2022 de zwarte band nog gehaald.

Ziekte
Op 23 maart 2023 kreeg Joris de diagnose darmkanker en al snel bleken er uitzaaiingen in longen, lever en lymfeklieren en een agressieve mutatie. Het tempo waarin de ziekte zich ontvouwde was nauwelijks bij te benen en helaas volgde daarop een psychiatrische problematiek: delier door te laag natriumgehalte, psychose als bijwerking van Dexamethason, gevolgd door een meer diffuse periode met paniekaanvallen, (hypo)manie en wederom een psychose. Toen Joris daar, met de juiste medicatie, van herstelde was de kanker al te ver gevorderd en overleed hij op 19 juli nog geen vier maanden na de diagnose. Alles teveel, te heftig, te snel, ook voor de jongens en mij.

Meer informatie/aandacht nodig
Helaas was hier nauwelijks informatie over te vinden. Daarom pleit ik voor meer aandacht voor psychische/psychiatrische problemen bij kanker. En voor mensen die dit meemaken voor meer focus op de mens i.p.v. de ziekte, voor gesprekken/persoonlijke aandacht naast medicatie. Tot slot voor meer zorg voor de mantelzorgers, dat had ik eerlijk gezegd zelf goed kunnen gebruiken.

De Mont Ventoux wandelen
Ondertussen zijn we ruim 7 maanden verder en heb ik veel zin om op 5 september met team Huis aan het Water de Mont Ventoux op te wandelen en daarmee geld in te zamelen voor KWF en Huis aan het Water (Dus Sponsoren!). Huis aan het Water is er voor alle mensen die te maken hebben met kanker en ook ik heb daar goede hulp gekregen (en nog steeds). Ik ben blij dat ik zo iets terug kan doen. Ik hoop op een mooie tocht met veel saamhorigheid onderweg. En wie weet helpt de top van de Mont Ventoux mij ook weer een stapje vooruit.